-
1 obładować się
-
2 obładować\ się
сов. нагрузиться; навьючиться+obciążyć się, objuczyć się
-
3 obładować się
навантажитися -
4 obładować
pf.obładowywać ipf. burden, load, pack.pf.obładowywać się ipf. load l. burden o.s.; obładować się książkami load o.s. down with books.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obładować
-
5 obładować
obładować [ɔbwadɔvaʨ̑], obładowywać [ɔbwadɔvɨvaʨ̑]perf,I. vt\obładować kogoś/coś czymś jdn/etw mit etw beladenII. vr\obładować się czymś sich +akk mit etw beladen -
6 obciążyć się
сов.1) нагрузи́ть на себя́obciążyć się się bagażem — нагрузи́ть на себя́ бага́ж
Syn:obładować się 1), obarczyć się 2) -
7 obciążyć\ się
сов. 1. нагрузить на себя;\obciążyć\ się się bagażem нагрузить на себя багаж;
+1. obładować się 2. obarczyć się
-
8 obciąż|yć
pf — obciąż|ać impf Ⅰ vt 1. (objuczyć) to burden, to (over)load- obciążyć kogoś bagażem to (over)load a. burden sb with luggage- obciążyć samochód ładunkiem to load a car2. (zlecić) to burden, to charge- obciążyć kogoś trudnym zadaniem to burden a. charge sb with a difficult task3. Ekon. to charge- obciążyć kogoś kosztami (czegoś) to charge sb (for sth)- obciążyć kogoś podatkiem to tax sb4. Prawo to incriminate- dowód obciążający incriminating evidence- w aktach sprawy nie ma nic, co mogłoby mnie obciążyć there’s nothing in the files of the case that could incriminate me- jego zeznania poważnie mnie obciążyły his testimony incriminated me5. (obwinić) to blame, to put the blame on- obciążać kogoś winą za coś to blame sb for sth- obciążać kogoś odpowiedzialnością za coś to hold sb responsible for sth6. (przeciążyć) to strain, to overload- obciążyć łącza telekomunikacyjne to overload telecommunication lines- obciążać sobie pamięć datami [osoba] to clutter one’s memory with dates- takie odżywianie bardzo obciąża żołądek that kind of food is heavy on the stomach- te ćwiczenia nie obciążają kręgosłupa/kolan these exercises don’t strain the spine/kneesⅡ obciążyć się — obciążać się 1. (obładować się) to (over)load oneself- obciążyli się zbyt dużym bagażem they (over)loaded themselves with too much baggage2. (zobowiązać się) to burden oneself- dodatkowo obciążył się opieką nad chorą ciotką he took on the extra burden of looking after his sick aunt- obciążył się dodatkowymi pracami he took on additional jobs, he burdened himself with additional jobs3. Prawo to incriminate oneself- obciążali się wzajemnie they incriminated each other- obciążali się wzajemnie winą za coś they blamed each other for sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obciąż|yć
-
9 beladen
beladen *1. irrII. vrsich mit etw \beladen obładować się czymś, objuczyć się czymś ( fig mit viel Arbeit) obarczyć się czymś2. adjmit Schuld/Sorgen \beladen sein nieść brzemię winy/trosk -
10 obładow|ać
pf — obładow|ywać impf Ⅰ vt to load (kogoś czymś sb with sth)- podróżni obładowani bagażem travellers loaded down a. laden with luggage- ciężarówka obładowana skrzynkami a truck loaded with cratesⅡ obładować się — obładowywać się to load oneself (czymś with sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obładow|ać
-
11 bepacken
bepacken *II. vrsich [mit etw] \bepacken obłożyć się [czymś]
См. также в других словарях:
obładowywać się – obładować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać samemu dużo do niesienia, do dźwigania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obładować się pakunkami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obładować — dk IV, obładowaćduję, obładowaćdujesz, obładowaćduj, obładowaćował, obładowaćowany obładowywać ndk VIIIa, obładowaćowuję, obładowaćowujesz, obładowaćowuj, obładowaćywał, obładowaćywany «dużo czegoś naładować, włożyć na coś, w coś; dać komuś… … Słownik języka polskiego
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
objuczyć — dk VIb, objuczyćczę, objuczyćczysz, objuczyćjucz, objuczyćczył, objuczyćczony objuczać ndk I, objuczyćam, objuczyćasz, objuczyćają, objuczyćaj, objuczyćał, objuczyćany «obwiesić, obciążyć jukami, bagażami; obładować» Objuczyć konia, muła, osła.… … Słownik języka polskiego
